16 juli 201911.50u: De echo. Ik had gevraagd of Ronald ook mee ging naar het ziekenhuis. Ronald en Femm bleven wachten in de wachtkamer en ik ging met Jim mee naar de echo. De man keek en keek en vroeg of hij groeide. Ik voelde op een of andere manier nattigheid. Ik vroeg nog aan de man: ‘’Als het een tumor zou zijn, dan zou u het nu toch wel zeggen?’’ De man zei dat hij eerst met andere artsen moest overleggen en dan zouden we de uitslag via de huisarts te horen krijgen.Nu voelde ik echt nattigheid. Ik liep met Jim terug naar de wachtkamer en zei tegen Ronald dat ik iets geks voelde in mijn onderbuik. Ik voelde dat het niet goed zat. Ronald liep naar de mensen achter de balie en legde uit dat het voor mij niet goed voelde. Deze mensen zeiden: ‘’Oh ik zal wel even de radioloog vragen.’’ Maar dat ging niet, want hij was aan het bellen. Ik wist genoeg. Hij was onze huisarts aan het bellen. Dat had niemand gezegd, maar ik voelde het! Toen we naar buiten liepen belde ik gelijk de huisarts en ik werd meteen doorverbonden met de huisarts zelf. Foute boel! Hij zei inderdaad dat er iets geks te zien was en dat het inderdaad wel een tumor zou kunnen zijn. Hij zou me binnen 10 minuten terugbellen en dan zou hij een afspraak gemaakt hebben in het Elizabeth Tweestedenziekenhuis in Tilburg. Ronald wilde even langs de McDonalds. Nou, daar stond mijn hoofd (en mijn maag) echt niet naar. Ik was een zombie, ik voelde mezelf niet meer. Mijn ergste nachtmerrie! Terwijl Ronald aan het eten was en Femm en Jim een ijsje kregen, belde de huisarts mij. We moesten direct naar het Elizabeth komen. Route 8.Daar was de kinderafdeling. Jim werd op een bank gezet en ze stelden heel veel vragen en deden ook wat testjes. Eigenlijk was er niks geks. Er moest wel een ct-scan gemaakt worden van Jims hoofd. De kinderafdeling van dit ziekenhuis was fantastisch. Hier werken pedagogisch medewerkers. Voor ons heel prettig want ik kreeg bijna een zenuwinzinking. Mijn grootste nachtmerrie en mijn mooiste zoontje…Wat nu? Kanker? Neuroblastoom? Hersentumor? Femm was erbij en ze speelde erop los samen met Jim. Er was een speelkamer, een buitenspeelplaats met een glijbaan. Femm en Jim hebben zich wel vermaakt.Na de scan was het wachten, wachten, wachten. Uiteindelijk kwamen een arts, de verpleegkundige en nog wat andere mensen. Ik zei gelijk: ‘’foute boel, zoveel mensen.’’ De arts stelde me direct gerust. Ze vertelde dat Jim een tumor had, in zijn schedelbot. Hij zat echt aan de buitenkant. Een deel zit aan de binnenkant van zijn schedelbot en een deel zit aan de buitenkant van zijn schedelbot. Er moest dus goed naar gekeken worden. Ze vertelde dat ze ons door wil sturen naar het Prinses Maxima Centrum (kinderkankercentrum). Hier zijn alle specialisaties bij elkaar en zij kunnen er goed naar kijken en zijn vooral ook gericht op tumoren in het hoofd. Op een of andere gekke manier stelde ze me wel gerust. Een lieve arts, ik ben haar naam vergeten. We konden naar huis, in de wetenschap dat er iets is, maar dat het niet goed was stond al vast...